Chciałem Was tylko poinformować, że każdy fan filmu szanujący swój czas będzie po seansie wściekły lub zawiedziony zmarnowanymi dwiema godzinami tego bezbarwnego smuta. Ja sam dałem się nabrać na bilboardy, reklamy i generalny hype związany z tym tytułem. Niestety okazał się on jedynie wydmuszką. Pusty, pozbawiony drugiego dna, scenariuszowo na poziomie thrillerów z lat 90. Tak się już zwyczajnie nie kreci filmów. Nie trzymał w napięciu, nie zaskoczył, nie zaciekawił. Przykre ponieważ nakręcony jest bardzo ładnie.
Jedyne co jest warte zaznaczenia to główny motyw muzyczny, całkiem przyjemna piosenka. Oraz jedna scena, gdy główna bohaterka wykonuje włoski przebój muzyczny na pianinie. Jedyna scena filmu w którą udało się twórcom tchnąć jakieś życie. Reszta jest trupem, bez emocji, bez większego sensu.
Ciekawe, że twórcy nie pokazali nam dlaczego bohaterowie zachowują się irracjonalnie, debilnie i infantylnie. Zostajemy wrzuceni w przedziwną relację dwojga ludzi i przez cały film zastanawiałem się dlaczego oni się tak zachowują. Czekałem na drugie dno, intrygę, tajemnice, jakiś chory układ albo cichą umowę. Myślałem że to może jakiś fetysz lub ich sposób na podgrzanie atmosfery. Czekałem na trupy z szafy, mroczną przeszłość, tajnych agentów albo wielkie pieniądze. Niestety nie dostałem nic, bohaterowie sami z siebie zachowują się niewytłumaczalnie i dziecinnie a potem film się kończy. Jedno wielkie nic.
Uważajcie bo ten film jest stratą czasu, coś w rodzaju teledysku ze scenariuszem z tej samej półki co 365 dni lub im podobnym gniotom bez historii.